W Brukseli o grupach producenckich i imporcie z Ukrainy.
Bruksela, 19 lutego 2020 r.
W dniach 17-18 lutego 2020 r., w gmachu Parlamentu Europejskiego, miało miejsce istotne posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (AGRI). Dyskusje skupiły się na tematach takich jak rola organizacji producentów, przyszłość Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) oraz innowacje w rolnictwie. Wśród prelegentów znalazł się B. Url, dyrektor wykonawczy Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA).
Poseł Krzysztof Jurgiel, aktywnie uczestniczący w obradach, podkreślił znaczenie konsolidacji producentów rolnych w umacnianiu ich pozycji na rynku. Zauważył jednak, że proponowane przez Komisję Europejską rozporządzenie dotyczące planów strategicznych WPR oferuje ograniczony wybór form organizacji producentów, pomijając takie struktury jak spółdzielnie czy grupy producentów. Jurgiel apelował o większą elastyczność w definiowaniu form współpracy.
Podczas wymiany zdań z B. Urlem, Jurgiel zainicjował dialog na temat postępów w opracowywaniu szczepionki przeciwko ASF (Afrykańskiemu Pomorowi Świń) i przyszłych kierunkach działań w tej sprawie. Poruszył również kwestię kontroli importu, zwracając uwagę na substancje czynne, takie jak atrazyna czy karbofuran, w produktach rolnych sprowadzanych z Ukrainy, podkreślając potrzebę wzmocnienia nadzoru nad tymi towarami.
Załącznik: treść wystąpienia na Komisji AGRI z dnia 17 lutego 2020 r.
Załącznik
Wypowiedź posła Krzysztofa Jurgiela na Komisji AGRI w dniu 18 lutego 2020 r.
ws. organizacji producentów
Polska generalnie popiera tworzenie uznanych organizacji producentów oraz innych form organizowania się producentów, mając na uwadze, iż wzmacnia to pozycję producentów w łańcuchu dostaw, pozwalając m.in. koncentrować podaż. W projekcie rozporządzenia o planach strategicznych WPR, Komisja zaproponowała, aby tylko organizacje producentów uznane na podstawie rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 kwalifikowały się do wsparcia w ramach interwencji sektorowych w „pozostałych sektorach”. Wiele państw członkowskich, w których nie ma POs lub jest ich niewielka liczba wnioskowało o rozszerzenie zakresu kwalifikujących się form współpracy, aby objąć również spółdzielnie, grupy producentów i podobne formy, które nie zostały jeszcze uznane za organizacje producentów. W prezentowanych stanowiskach Polska wnioskowała o możliwość elastycznego podejścia państw członkowskich w zakresie wyboru form współpracy producentów rolnych uprawnionych do realizacji interwencji sektorowych w oparciu o formy współpracy producentów działające na podstawie przepisów krajowych, np. o takie jak grupy producentów rolnych i ich związki oraz spółdzielnie i ich związki. Uzasadniając, że takie podejście zapewni stabilność dalszego rozwoju podmiotów gospodarczych już funkcjonujących na rynku (gdzie także znaczący ich odsetek korzystał lub korzysta z dotychczasowych instrumentów wsparcia WPR), zwiększy możliwość pełnego osiągania celów, o których mowa w art. 6 niniejszego rozporządzenia, oraz zostanie zachowana spójność między zakresem beneficjentów uprawnionych do korzystania z dostępnego instrumentarium rynkowego oraz wsparcia, o którym mowa w art. 71 projektowanego rozporządzenia. Obecnie na poziomie Rady nadal trwają dyskusje co do zakresu elastyczności w odniesieniu do form współpracy i kwalifikowalności beneficjentów.
